بخشی از متن:
چکیده:
به اولین زبانی که کودک به آن تکلم می کند، زبان مادری گفته می شود. بررسی این زبان اغلب در پژوهش های جامعه شناسی و زبان شناختی زبان حائز اهمیت است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط اولیه با کودک توسط مادر و ویژگی هایی که زبان مادربه طور عملی باید در تکلم با کودک جهت ارتباط با او داشته باشد، می باشد. همچنین ارزیابی ملاک هایی که تاثیرگذاری مثبتی بر رشد زبان کودک دارد، مدنظر است. از جمله این ملاک ها می توان به مهارت های دیداری و شنیداری که مادر با استفاده از آن ها خط سیر زبان کودک را ارتقا می دهد ودر سنین بزرگسالی نیز در درک مفاهیم و از لحاظ شناخت و فهم آوایی در نوشتار موثر است، اشاره کرد. یافته های پژوهش حاکی از این امر است که با توجه به حوزۀ آواشناسی زبان، مادر تلفظ صحیح کلمات را پس از کودک به صورت تکرار به کار می برد تا الگوی آوایی صحیح را به کودک بیاموزد. به لحاظ نحوی، مادر از به کار بردن جملات پیچیده صرف نظر می کند واز جملات تک واژه ای مدد می گیرد. در ابتدای ارتباط اولیه از ضمیر استفاده نمی شود تا درک زبان برای کودک آسان تر باشد وبه مرور زمان پروسه یادگیری کامل می شود و مقولات نحوی پیچیده تر در پروسه فراگیری لحاظ می شود. به علاوه بهره گیری از روش های مختلفی همچون بازی، موزیک، نقاشی، تکرار و تقلید آوایی صحیح به یادگیری و رشد زبان کودک کمک فراوانی می کند.
کلید واژه ها: زبان مادری، مهارت های دیداری و شنیداری، آواشناسی، نحو، زبان کودک
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
پیشینه تحقیق
شیوه گردآوری داده ها
تجزیه و تحلیل داده ها
معنی شناسی
آواشناسی
نحو
واژه شناسی
مکالمه شماره 1: مادر (لیسانس حسابداری) و دختر (ساینا) دو ساله و نیم
مکالمه شماره 2: مادر ( فوق دیپلم حسابداری) و دختر (دیانا)
مکالمه شماره 3 : مادر (مهندس کامپیوتر) و دختر (روشا) دو سال و دو ماهه
مکالمه شما 4: مادر (دیپلم) و پسر (امیر) سه سال و سه ماهه
مکالمه شماره 5: مادر (دیپلم) و دختر (ریحانه) سه سال و نیم
مکالمه شماره 6
نتیجه گیری
پیشنهاد
تشکر و قدردانی
کتابنامه